มือใหม่ไปปักกลดในป่า
บทที่ 2 มือใหม่ไปปักกลดในป่า
สวัสดีครับเพื่อนๆ
วันนี้พอจะมีเวลา ( จากการเล่นเน็ท ) เลยมานั่งพิมพ์เรื่องราวให้เพื่อน ๆ ได้อ่านเล่นกันครับ..จากตอนที่แล้วที่ผม เล่าถึงความร้อนของอากาศที่ค่าย Lotus camp ( ปัจจุบันไม่ร้อนแล้วนะครับ ) มีอยู่ครั้งหนึ่งผมได้เดินทางไปช่วยงานอาจารย์อีก ขณะที่กำลังนั่งหลบแดดอยู่ใต้ต้นไม้ เพราะแดดตอนเที่ยงมันเย็นซะที่ไหนล่ะ ผมก็นั่งมองเพลิน ๆ ไปรอบค่าย เห็นคนงาน 2 คน กำลังตากแดดมุงกระเบื้องหลังคาโรงนอนอยู่ แดดก็แดดเดียวกับที่เราหลบมันอยู่นี่แหละ แต่ทำไมคนงานเขาตากแดดอยู่ได้หว่า พอหันกลับมาดูตัวเอง.... ( คิดเอาเอง )
มีอยู่คืนนึง อาจารย์บอกให้ลองไปปักกลดนั่งสมาธิใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างศาลาดู จะได้รู้ว่าเป็นยังไง..ผมกับน้องอีกคนหนึ่งเลยหอบหิ้วอุปกรณ์เดินทางไปยัง ต้นไม้ข้างศาลา ( สมัยก่อนศาลาไม่ใหญ่ขนาดนี้..ต้นไม้ดูห่างจากศาลาพอสมควร ) โดยมีอาจารย์กับน้าฉัตร ( ศิษย์รุ่นพี่ ) เดินตามมาคอยช่วยกางกลดให้ กลดของผมกับน้องอีกคนนึงเป็นแบบห้อยอยู่บนกิ่งไม้ที่กางออก ๒ ข้าง ที่ผูกกลดอยู่ค่อนข้างสูง กว่าจะกางกลดได้ก็ทุลักทุเลหน่อย. ตามประสามือใหม่..
พอกางกลดเสร็จ ก็เริ่มลงมือนั่งสมาธิกัน โดยที่อาจารย์กับน้าฉัตรได้กลับเข้าไปพักบนศาลาเรียบร้อยแล้ว บรรยากาศรอบๆตัว ดูมืดมากจะมีแสงไฟก็แต่บนศาลาเท่านั้น มีลมพัดมาเรื่อยๆ พอ ให้กลดไหวตัวไปมา..ผมเองก็กะว่านั่งสมาธิแล้วก็นอนตรงที่ปักกลดนี่แหละ.. หลังจากนั่งสมาธิเสร็จ ต่อด้วยอุทิศส่วนกุศลแล้ว ผมเหลือบตาดูน้องอีกคนที่อยู่ในกลดคนละฝั่งต้นไม้..มองไม่เห็นแฮะ...นอนดีกว่า..
เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ ผมรู้สึกตัวอีกทีเพราะหนาวมาก เหตุเพราะลมพัดแรงกว่าช่วงหัวค่ำ ผมลืมตาขึ้นมองไปรอบๆตัว..มืด.ตึ๊บ..ชักเริ่มวังเวง (ผมเป็นคนกลัวผีมาก) หันไปดูน้องอีกคนก็มองไม่เห็น..ลมพัดกลดโยกไปโยกมา..ทันใดนั้น...... จ๊ากก กก...กลดของผมร่วงลงมา...ผ้ามุ้งหลุดลงมาห่อตัวผมไว้อีรุงตุงนัง.. (กรรมของตรูอีกแล้ว) ผมรีบแหวกตัวออกจากกองมุ้งที่อีรุงตุงนังนั้น..แล้วรีบ..วิ่งกลับศาลา ทันที..บนศาลามีกลดว่างอยู่พอดี ผมจึงสวมรอยทันที..แฮ่ๆๆ..หลับสบายล่ะทีนี้
ตื่นขึ้นมาตอนเช้า อาจารย์เดินมาแซวทันทีพร้อมกับหัวเราะว่า “กูนึกว่าไอ้บอลมันหายไปไหน แอบมานอนอยู่นี่เอง..” ผมก็ยิ้มแหยๆ พร้อมคราบน้ำลายมุมปาก (นอนน้ำลายยืด)
ลองมานึกเล่น ๆ ดู ถ้าเราเป็นอาจารย์ แล้วปล่อยลูกศิษย์มือใหม่ไปปักกลดในป่า 2 คน.. พอรุ่งเช้าลูกศิษย์หายไป 1 คน..นี่ถ้าอยู่ในป่าอาจารย์คงคิดว่า เสือคาบลูกศิษย์กรูไป.แด..ก..แล้ว..555..
ใกล้เวลาเลิกงานแล้วครับ..วันนี้ขอหยุดไว้ตรงนี้ก่อน..ขอให้เพื่อน ๆ มีความสุขมาก ๆ นะครับ
สวัสดี
(บันทึกเมื่อ พฤศจิกายน พ.ศ. 2551)
-
บทที่ 3 ของแบบนี้ต้องพิสูจน์ด้วยตนเอง สวัสดีครับ วันนี้วันลอยกระทง อยู่ว่าง ๆ (ว่างได้ไงฟะ..เวลาทำงานนะนี่.. ) เลยนั่งพิมพ์ประสบการณ์ให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกันครับ จากตอนแรก ๆ ผมได้เล...
-
บทที่ 4 ประสบการณ์ความทุกข์ สวัสดีครับเพื่อน ๆ วันนี้ผีเข้าครับ..เลยอยากเล่าประสบการณ์ การปฏิบัติธรรมให้เพื่อน ๆ ฟัง...จากตอนที่แล้ว ผมได้พูดถึงการเดินทางไปเที่ยวยังวัดต่าง ๆ และป...
-
บทที่ 5 การตามหาความสุขทางหูสวัสดีครับเพื่อน ๆห่างหายไปนาน กับการเขียน เรื่องเล่าประสบการณ์การปฏิบัติธรรมของผม จริง ๆ แล้วผมไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ ผมยังคงวนเวียนอยู่ในเวป www.Lotus...